نمایش خانگی: یکی از تازه ترین آقازادگان ورود پیدا کرده به سینما عباس نادران آقازاده الیاس نادران از چهره های اصولگرایی است که با حداقل رزومه توانسته پروانه تهیه کنندگی فیلمی به نام «شاه کش» را بگیرد؛ فیلمی که علیرغم کلی پروپاگاندا نتوانست به جشنواره فجر راه پیدا کند.
به گزارش سایت خبری-تحلیلی «نمایش خانگی» غلامرضا موسوی از جمله چهره های صنف تهیه کنندگی بود که در یک برنامه زنده تلویزیونی به حمایت از این آقازاده پرداخت و حتی او را «خوب» و «حرفه ای» قلمداد کرد بدون اینکه بگوید با کدام رزومه برای این آقازاده مجوز تهیه کنندگی صادر شده است؟
حالا همین غلامرضا موسوی که هنوز پاسخی به چگونگی صدور پروانه تهیه کنندگی برای آقازاده نادران نداده است روی آنتن زنده «سینمادو» به گلایه از مدیرکل نمایش خانگی ارشاد پرداخته که چرا برای افرادی که حائز تهیهکنندگی سینما نیستند پروانه سریالسازی در شبکه خانگی صادر میکند. موسوی همچنین مدعی شده برخی پولهای وارده به شبکه خانگی سلامت نیست.
نمایش خانگی با طرح این پرسش از موسوی که چگونه و برمبنای کدام رزومه برای آقازاده مذکور پروانه تهیه کنندگی صادر شده و آیا وی درباره سلامت سرمایه های آقازادگان هم تحقیق کرده(؟) گفته های او را منعکس میکند:
— یکی از اتفاقاتی که در شبکه خانگی میافتد و هنوز درست نشده این است که اگر بسیاری از آدمهایی که اجازه کار سریال میگیرند، بخواهند از پروانه فیلمسازی وزارت ارشاد اجازه تولید فیلم را بگیرند، به آنها نمیدهند ولی به این آدمها اجازه تولید سریال میدهند. یکی از مشکلات ما این است که برخی پولهایی که وارد شبکه نمایش خانگی میشوند، سلامت نیستند؛ یعنی شبهه دارد. واقعا در بسیاری از موارد سریالها ضرر میدهند و میبینید همان آدمی که به او مجوز فیلمسازی نمیدهند، در حال ساخت سریال است و این چه دلیلی می تواند داشته باشد، جز اینکه پولی رد و بدل بشود و برود.
—بعضیها در این عرصه دستپاچه هستند؛ چون اگر پول سالمی آمده باشد، کمتر پیش میآید دستمزدهایی بدهند که این دستمزدها در حال لطمه زدن به سینما است. این جزو کارهای مدیرکل نمایش خانگی نیست که بتواند جلوی دستمزدها را بگیرد، اما اگر تهیهکنندگانی که مجوز می گیرند جزو پاسخگویان باشند و صنف واقعی داشته باشند، این اتفاقها رقم نمیخورد. بعضی از این تهیهکنندگان جزو کسانی هستند که فیلم تلویزیونی میسازند و این با تهیه کننده حرفهای تفاوت دارد. همیشه بحث ما این بوده است، کسی باید فیلم را تولید کند که پنج فیلم سینمایی ساخته باشد و باید جوابگوی همکارانش باشد. اما اکنون این پاسخگویی وجود ندارد و یکی از اتفاقات وجود دستمزدهای آنچنانی است. این دستمزدها به سینما آسیب میزند.
–-این در سینما هم بوده است، اما مبالغی که در سینماست، به شدت کمتر از سریالها است. ما دوگانگی در معاونت سینمایی داریم؛ یعنی شما اگر بخواهید پروانه ساخت سینمایی بگیرید که ممکن است هر فیلمی یک و نیم میلیارد هزینه داشته باشد، برای فیلم اول باید پروسهای را طی کنید و نیازمند چند کفش آهنی است. اما اگر همین آدم بخواهد برود سریال بسازد، باید از جایی مجوز بگیرد که کارشان تولید کارهای ویدئویی است و این دوتا با هم متفاوت است. اگر مدیرکل نمایش خانگی بخواهد به کسی که میخواهد فیلم ویدئویی بسازد مجوز بدهد، صاحب حق است، اما وقتی پای سریال به میان میآید باید کسانی از شورای پروانه فیلمسازی حرفهای که نمایندگی هستند و از طرف وزیر منصوب شدند، باشند و نظر بدهند. این دوگانگی باید به نحوی حل شود و تا حل نشود با این مشکل روبرو هستیم.