نمایش خانگی/پیمان مقیمی: سریالهایی که در ماههای اخیر از طریق فیلیمو عرضه شده‌اند، ورای همه نقد و نظرهای وارده در یک ویژگی مشترکند و آن هم ساختار کلی تدوین.
به‌گزارش نمایش خانگی سریالهایی مثل “میخواهم زنده بمانم”، “ملکه گدایان” و “زخم کاری” در ظواهر داستانی ربطی با هم ندارند ولی چگونگی تدوین هر سه اثر، در یک‌راستاست.
هر سه سریال و در اغلب اپیزودها، عمدتا با یک فلاش‌بک آغازین مواجهیم و سپس و با پیمودن تیتراژ به دوران معاصر داستان می‌رسیم و ادامه روایت.
تفاوت فقط در یک چیز است و آن هم اینکه “ملکه…” و “میخواهم…”، آیکون “رد کردن تیتراژ” را دارند ولی مخاطبان “زخم کاری” مجبورند بعد از فلاش بک به تماشای تیتراژ کامل ابتدای سریال بنشینند.
اگر نگاهی به عناوین تدوینگران این سه سریال بیندازیم می‌بینیم که سه تدوینگر مختلف در سه سریال حضور داشته‌اند. میثم مولایی تدوین “میخواهم زنده بمانم” را انجام داده، امین عابدی تدوينگر “ملکه گدایان” است و سجاد پهلوان‌زاده هم تدوین “زخم کاری” را انجام داده است.
میثم مولایی تدوینگری است که در کارنامه سینمایی خود آثاری همچون “خانه دختر”، “وارونگی”، “روز صفر” و “کلاه قرمزی و بچه ننه” را دارد.
امین عابدی بیشتر در تلویزیون فعالیت داشته و ازجمله تدوینگر سریالهای “آرماندو”، “پریا” و “خروس” بوده است.
سجاد پهلوان‌زاده تدوین آثار مختلف مهدویان و ازجمله “ایستاده در غبار”، “ماجرای نیمروز” و “لاتاری” را برعهده داشته است.
آنچه در کارنامه هر سه تدوینگر به چشم می‌خورد تفاوتی است که در رزومه دارند و اینکه سه نفر با سه رزومه متفاوت به ناگاه یک ساختار خاص را برای تدوین انتخاب می‌کنند جای سوال دارد؟؟
این خواسته فیلیمو بوده که هر سه سریال با فلش‌بک آغاز شوند یا نه؟
اگر پاسخ، مثبت است باید پرسید چرا؟
مگر نه اینکه با تنوع بصری است که میتوان مخاطبانی از نحله‌های مختلف را جلب کرد پس چرا در تدوین این قدر محافظه‌کارانه و مشابه پیش رفته‌اند؟
