نمایش خانگی: در کنار فیلمها و سریالهایی که در همه این سالها به شبکه خانگی عرضه شده‌اند چند سالیست که برخی نمایشهای متفاوت حیطه تئاتر هم به صورت فیلم ضبط شده و به شبکه خانگی عرضه میشوند.
به گزارش سایت خبری-تحلیلی «نمایش خانگی» عرضه فیلم-تئاترها به گستردگی عرضه فیلم و سریالهای خانگی نیست و صرفا یک سری مراکز پخش محصولات فرهنگی هستند که آنها را به مخاطب عرضه می کنند.
قیمت گذاری بالای فیلم-تئاترها که هر کدام تقریبا 3 برابر یک فیلم یا سریال عرضه میشوند اسباب اعتراض مخاطبانی را موجب شده که هزینه بالای خرید بلیت برای حضور مستقیم در تئاترها را ندارند و حالا با این قیمت گذاری گران اینکه بتوانند تمام فیلم-تئاترهای مطلوب خود را خریداری کنند هم نزدیک به صفر است.
قطب‌الدین صادقی از پیشکسوتان حیطه تئاتر ایران که هم کارگردانی و هم بازیگری را تجربه کرده با اشاره به مزایای عرضه فیلم-تئاترها به سایت «نمایش خانگی» گفت: در همه جای دنیا در جهت آشنایی آنها که در نقاط دور از دسترس زندگی می کنند تئاترها را ضبط میکنند و به صورت فیلم عرضه میکنند. این کار توسط موسسات حرفه ای انجام میشود و با نظارت کامل کارگردانها و شرایطی فراهم می آید که مطلوب ذهنی کارگردان در فیلم هم باشد.
صادقی ادامه داد: این روش عرضه فیلم-تئاتر که گستره ای جهانی هم پیدا میکند موجب آن میشود که فردی در آسیای جنوب شرقی هم بتواند از آنچه در تئاتر برادوی روی صحنه میرود اطلاع پیدا کند یعنی درست شبیه همان روندی که برای تکثیر و پخش فیلمهای هالیوودی ایجاد شده است.
صادقی با اشاره به قیمتهای بالای عرضه فیلم-تئاتر در ایران اظهار داشت: به مانند همه فیلدهای دیگر هنری در این مورد هم ظاهر اتفاقات آن طرفی را گرفته ایم و حواسمان به باطن نیست. آنجا اگر فیلم-تئاتر عرضه میشود با قیمت مناسب و گاه حتی کمتر از قیمت یک فیلم بلاک باستر است اما در اینجا چون تاجران وارد عرصه هنر شده اند عرضه فیلم-تئاتر هم اسباب کاسبی عده‌ای را فراهم کرد که به دنبال ژست فرهنگی اند.
وی افزود: اصل اساسی کار فرهنگی ایجاد برخورداری برای همگان و پرهیز از تبعیض است که در عرضه خانگی فیلم-تئاتر ابدا رعایت نمی‌شود و متأسفانه دستگاههای نظارتی فرهنگی هم حواسشان به این امر نیست.
قطب الدین صادقی که سالهاست به تدریس در دانشگاههای هنرومعماری و شهیدبهشتی می پردازد با اشاره به نقش نهادهای دولتی در گسترش فیلم-تئاتر به «نمایش خانگی» گفت: دولت و ارگانهای دولتی که الی ماشاءالله در کشور ما فعالند این همه که به فکر برگزاری جشنواره های سینمایی و عکس گرفتن با هنرپیشه های دست چندم هستند مجالی هر چند اندک را برای حمایت از تئاتر ایجاد کنند. چه ایرادی دارد هر کدام از این ارگانها سالانه چند عنوان تئاتر برجسته را با هزینه خود تکثیر کرده و با مبلغ متناسب به شبکه خانگی عرضه کنند. اگر این اتفاق بیفتد راه سوداگری در این مسیر هم بسته خواهد شد.
صادقی خاطرنشان ساخت: چرا باید یک فیلم-تئاتر با قیمتی چند برابر قیمت یک فیلم یا سریال عرضه شود؟ آن نهادی که برای یک فیلم-تئاتر قیمت گزاف گذاشته آیا فقط حواسش به مخاطب ثروتمند بالانشین بوده یعنی این تولید فرهنگی فقط برای ثروتمندان صورت گرفته؟ و بقیه مخاطبان نباید بتوانند تئاتر ببینند؟؟ گویا نهادهای دولتی که برای مجوز دادن به یک تئاتر مو را از ماست می کشند حواسشان به این حیطه نیست! در شرایط فعلی تنها پل ارتباطی مخاطبان دور از پایتخت با قطب تئاتری ایران همین فیلم-تئاترهاست که باید به طور جدی بر نحوه عرضه آنها دقت شود وگرنه همان بهتر که این فیلم-تئاترها اصلا به شبکه خانگی عرضه نشود.
