نمایش خانگی: فصل دوم سریال «شهرزاد» به قسمتهای پایانی خود رسیده است اما هنوز نتوانسته به اندازه فصل اول جذابیت و سورپرایز برای مخاطبان ایجاد کند که شاید یک دلیل این امر حاشیه هایی باشد که به واسطه مشکلات پیش آمده برای تهیه کننده حین فیلمبرداری فصل دوم رخ داد.
به گزارش سایت خبری-تحلیلی «نمایش خانگی» فصل سوم «شهرزاد» در مرحله فیلمبرداری قرار گرفته و بناست پایان بندی داستانی این سریال در این فصل رقم بخورد؛ در این اوضاع پرسشهای مختلفی درباره کاهش فروش فصل دوم نسبت به فصل اول طرح شده است.
محمد امامی تهیه کننده «شهرزاد» اما کمترین اعتقادی به کم شدن فروش ندارد و به «همشهری جوان» میگوید: اگر تیراژمان کم شده چرا تصمیم گرفتیم فصل سوم را بسازیم؟ ما در حال ساخت فصل سوم هستیم و داستان «شهرزاد» هم یک قصه از پیش طراحی شده است. برای یک گروه تولید 300 یا 400نفره نمیشود یک تصمیم آنی و لحظه ای گرفت.
وی ادامه میدهد: مسیر ما از پیش تعیین شده بوده و اگر می خواستیم تحت تأثیر یک جو، تصمیم هیجانی بگیریم تمام برنامهریزی هایی که در این دو سال انجام داده بودیم به هم می ریخت. اگر ما الان فصل دوم را قطع می کردیم و سال آینده در مهرماه می خواستیم تازه فصل سوم را کلید بزنیم این منطق درست بود که بگوییم به خاطر موفق نبودن سعی کردیم دوباره از اول شروع کنیم.
امامی در پاسخ به مشکلاتی که به خصوص در داستان پردازی فصل دوم وجود دارد اظهار میدارد: قبول داریم که در فصل دوم باگهایی(حفره هایی) وجود دارد اما باز هم می گویم بهتر است اجازه دهید فصل سوم پخش شود تا متوجه دلیل ساخته شدن فصل دوم شوید.
یکی از حواشی «شهرزاد2» گافهای طراحی لباس بود و از جمله آنها وجود جورابی با مارک «نایکی» در پای «امید» فرزند شهرزاد و قباد!!! به گزارش «نمایش خانگی» امامی با اشاره به این گاف بیان میدارد: درباره مارک جوراب امید که در فضای مجازی پخش شده فکر میکنم این تصویر صحنه است و نه کادر اصلی سریال چون بعد از آن بارها و بارها سریال را عقب و جلو کردم اما آن را پیدا نکردم. البته باز هم قاطعانه نمی گویم؛ شاید من متوجه نشده ام. همه این به اصطلاح سوتیها از حساسیت بیش از اندازه بر فصل دوم پیش آمده است. همین الان من حاضرم بنشینم فصل یک را بگذارم و خطا در ریزه کاریهای زیادی را به شما نشان دهم. به هر حال این باگها را میپذیرم.
امامی درباره گافهای طراحی گریم کار و بخصوص گریمهای عمه بلقیس و شهرزاد نیز چنین اظهار میدارد: اینکه رویا نونهالی در برخی جاها ابروهایش پیوسته است و در برخی جاها نیست وابسته به نور صحنه است و شاید هم مشکل راکورد باشد وگرنه کار استاد عبدالله اسکندری را نمیشود به این شکل زیر سوال برد.
وی ادامه میدهد: درباره مژه مصنوعی ترانه علیدوستی در نفش «شهرزاد» هم نقدهایی وارد شده چون مسلما نمی توانستند با امکانات دهه 30 این قدر ظریف و دقیق مژه را بچسبانند.