نمایش خانگی: گفتگوی هفته قبل «نمایش خانگی» با محمدمهدی جعفری مدیرعامل موسسه قرن 21 از شرکتهای فعال در عرضه محصولات دوبله خارجی و گلایه های این مدیر درباره راه اندازی یک شبکه قدرتمند قاچاق که فیلمهای خارجی را بدون ممیزی و بدون مجوز دوبله و عرضه می نماید(اینجارا بخوانید) با واکنش روزنامه اصولگرای «جوان» مواجه شده است.
روزنامه «جوان» در یادداشتی با انتقاد از همکاری برخی دوبلورهای مطرح کشور با این شبکه قاچاق از محمدمهدی حیدریان رییس تازه سازمان سینمایی خواسته است که با حمایت از موسسات فعال شبکه خانگی فکری کند برای مقابله با این شبکه قاچاق.
متن یادداشت «جوان» را بخوانید:
سال‌هاست که فيلم‌هاي سينمايي نقاط مختلف جهان در کمترين فاصله زماني بعد از اکران به صورت قاچاق در شبکه خانگي عرضه مي‌شوند. اين قاچاق که در سال‌هاي گذشته به صورت لوح فشرده و با عرضه در پياده‌روها بود همراه با فراگير شدن شبکه‌هاي مجازي به راه‌اندازي صدها سايت منجر شده است که اين فيلم‌ها را بارگذاري و به صورت رايگان عر ضه مي‌کنند.
اگر در سال‌هاي گذشته فيلم‌هاي خارجي به صورت زيرنويس در پياده‌روها و اينترنت عرضه مي‌شدند در دو سال اخير نسخه‌هاي دوبله شده فيلم‌هاي روز خارجي در حال عرضه از طريق شبکه قاچاق هستند. عجيب‌تر آنجاست که ردپاي برخي از دوبلورهاي شناخته شده ايراني که سال‌ها صدايشان را از رسانه ملي شنيده بوديم هم در اين نسخه‌هاي دوبله شده، شنيده مي‌شود. اينکه چطور مي‌شود يک شبکه قاچاق عرضه محصولات سينمايي خارجي به راحتي به استفاده از دوبلورهاي مطرح کشور پرداخته است و در استوديوهايي واقع در داخل کشور به دوبله فيلم‌ها دست مي‌زند از آن عجايبي است که با انتقاد برخي از فعالان شبکه خانگي هم مواجه شده است.
يکي، دو شرکت ويدئو رسانه‌اي که در دو دهه اخير فيلم‌هاي خارجي را با خريد رايت از شرکت‌هاي واسط و البته دريافت مجوز از دفتر نمايش خانگي ارشاد به شبکه خانگي ارائه داده‌اند، اعتراض خود را درباره اين سوءاستفاده به نهادهاي نظارتي ارائه داده‌اند و البته اين نهادها نيز در حد توان خود کوشيده‌اند با اين شبکه‌ها برخورد کنند، اما مشکل آنجاست که همچنان تخلفات فرهنگي با مجازات‌هايي چندان سنگين روبه‌رو نمي‌شود و مثلاً با فيلتر يک سايت در اينترنت و تعطيلي يک دفتر استوديو، بعد از مدتي چندين سايت ديگر راه مي‌افتند و احتمالاً در نقطه‌اي ديگر از شهر استوديويي ديگر براي دوبله اين آثار راه مي‌افتد.
در اين شرايط به نظر مي‌رسد شايد کمک به شرکت‌هاي فعال شبکه خانگي براي عرضه نسخه‌هاي مجاز دوبله شده و ارائه پروانه نمايش به آنها در فاصله زماني کوتاه، بهترين راهکار مبارزه با اين شبکه فراگير قاچاق باشد. اين يک واقعيت است که بسياري از آثار مطرح سينماي جهان را مي‌توان با مميزي‌هاي اخلاقي و البته دوبله‌هاي خوب زودتر از شبکه قاچاق وارد شبکه خانگي کرد تا هم دوبلورها به واسطه بيکاري و کم‌کاري مجبور به همکاري با شبکه قاچاق نشوند و هم به اين واسطه خانواده‌ها با خيال راحت نسخه‌هاي مجاز را براي تماشا به همراه فرزندان خود انتخاب کنند. مديريت تازه سينماي ايران و شخص محمدمهدي حيدريان که کارنامه‌اش نشان داده بيشتر از آنکه به مانند سلف خود اهل حرف زدن باشد، اهل عمل است مي‌تواند در اين حيطه ياري‌رسان شرکت‌هاي فعال شبکه خانگي باشد.
