نمایش خانگی: این یک قاعده پیش بینی شده است که آثاری با درونمایه مفرح عموما به هنگام عرضه در شبکه خانگی با اقبال مخاطبان روبرو میشوند.

به گزارش نمایش خانگی شاید یک دلیل اینکه موسسه هنرهای تصویری سوره وابسته به حوزه هنری در سالهای اخیر سعی زیادی کرده که در کنار آثار با درونمایه ارزشی به خرید رایت خانگی فیلمهای کمدی هم بپردازد همین پربازده بودن در شبکه خانگی باشد.

«زاپاس» برزو نیک نژاد که توسط سوره عرضه شده هرچند جزو کمدی های درجه اول سالهای اخیر نیست اما لحن مفرح اثر سبب ساز آن شده که به هنگام عرضه در شبکه خانگی جزو فیلمهایی باشد که اقبالی بالا به آنها وجود داشته باشد.

آثاری با فروش میانه

دومین قسمت از «شام ایرانی» نیز از جمله آثاری است که هرچند با هزینه اندک تولید شده است اما به مانند قسمتهای قبل فروش آن در شبکه خانگی متوسط به بالا بوده است.

«یحیی سکوت نکرد» ساخته کاوه ابراهیم پور به یک دلیل مهم و آن هم ایفای نقش فاطمه معتمدآریا و تصویر وی بر روی پوسترهای اثر توانسته نسبتا فروش میانه ای در شبکه خانگی داشته باشد. این فیلم البته یک بازیگر نوجوان به نام ماهان نصیری نیز دارد که انصافا پابه پای معتمدآریا بازی خوبی داشته است.

«داره صبح میشه» یلدا جبلی با بازی  رویا نونهالی و مهدی احمدی هم از آن دست آثار شبکه خانگی است که فروشی میانه داشته است؛ مخاطبان این فیلم بیشتر علاقمندان به سینمای جدی تر بوده اند و فیلم به همین واسطه توانسته فروشی متوسط داشته باشد.

شکست خوردگان

«هیهات» ساخته مشترک محمدهادی ناییجی، روح ا.. حجازی، هادی مقدم دوست و دانش اقباشاوی از آثاری است که فروش خوبی در شبکه خانگی نداشته است.

مضمون عاشورایی اثر می توانست در ایام صفر و به خصوص اربعین زمینه ساز توجه مخاطبان شبکه خانگی شود اما متاسفانه ساختار ابتدایی این فیلم اپیزودیک و ضعف آشکار فیلمنامه های چهارگانه موجب شده به مانند اکران در سینما این فیلم در شبکه خانگی هم کاملا شکست خورده تلقی شود.

وضعیت «نزدیکتر» مصطفی احمدی هم بهتر از «هیهات» نیست؛ این فیلم هم علیرغم تکیه بر نام بازیگرانی نظیر صابر ابر، پارسا پیروزفر و پگاه آهنگرانی به دلیل ضعف فیلمنامه اش که آن را بهرام توکلی کارگردان ناموفق سالهای اخیر سینما و تلویزیون نگاشته نتوانسته فروش چشمگیری در شبکه خانگی داشته باشد.

نمایش خانگی: فصل تازه مجموعه “شام ایرانی” که همچنان به تهیه کنندگی محمد شایسته و کارگردانی سروش صحت تولید می شود از جمله محصولات پرمخاطب شبکه خانگی بوده است.

به گزارش نمایش خانگی قسمت دوم از فصل تازه این مجموعه به تازگی به شبکه خانگی عرضه شد.

در این قسمت نرگس محمدی بازیگر نقش اصلی “ستایش” میزبان است و بهنوش بختیاری، نسرین مقانلو و لاله اسکندری هم به عنوان مهمان در برنامه حاضر شده اند.

“شام ایرانی” از طرف شرکت پخش هنراول با همراهی سینما24 در شبکه خانگی توزیع می شود.

نمایش خانگی/بهمن توتونچی: ساده رد شدن از کنار برنامه اینترنتی “آبان” آزاده نامداری که این روزها در فضای مبتنی بر ویدیوی درخواستی در حال نشر است کار سختی است. نوشتن درباره آزاده نامداری آن هم با رویکرد انتقادی نیز کار سختی است چرا که نامداری به دلایل مختلف امکان حضور در تلوزیون ندارد و او را مورد نقد قرار دادن آن هم در شرایطی که او بیرون گود نشسته است میتواند نه “حرفه ای” بلکه “سیاسی” تعبیر شود. اما هدف این نوشته عبوراز خط کشی های سیاسی و ایجاد بستری برای گفتگو با نامداری در منشور فرهنگ است.

نامداری در دومین قسمت “آبان” میزبان خانم منیژه حکمت بود. “آبان” به لحاظ محتوایی پیچیدگی های خاصی ندارد. برنامه آمده است تا در راستای توانمندسازی زنان با رویکردی فمینستی تولید گفتمان کند. برنامه البته سعی میکند یک قدم جلو تر رود و در عین ترویج یک نگاه فمنیستی اهمیت مادربودن را هم پررنگ کند و این در لابلای سوالات و شعار اسپانسر برنامه قابل رویت است. این یعنی برنامه در عین سادگی محتوی با تلاش برای جمع بین فمینیسم لیبرال و نقش سنتی مادری خانواده ایرانی در تلاش است تا با ایجاد یک تلفیق گفتمانی، فمینسیم را ایرانی کند و اینجاست که تازه مادر بودن، چادری بودن و تجربه آنتولوژیک چالشهای خانوادگی نامداری قرار است به روایت برنامه کمک کند. اما معلوم نیست این خصوصیات نامداری به چه میزان انرژی لازم برای باری که او قصد انتقال آن دارد را در اختیار او قرار داده است.

چرا نامداری به منبر می رود؟

نامداری با تلاش بیش از حد در ساده سازی صورت مساله و همچنین پرسیدن سوالاتی کاملا جهت دار و بدون مغز نشان میدهد که آمده است تا سنت پروپاگاندا و خطابه گویی تلویزیون را به فضای مجازی ببرد. نامداری فراموش میکند که فضای مجازی خط قرمزهای محتوایی تلوزیون را ندارد اما اجرا خطوط قرمز فرمی و حرفه ای خود را دارد. اجرا با خطابه و منبر فرق دارد. نامداری به منبر میرود. این یعنی مساله این نیست که که چرا نامداری ترویج فمینیسم را سرلوحه خود قرار داده است، مساله این است که:

یک) چرا ترتیب سوالها و کنش و واکنش او با میهمان امکان درک پیچیدگی صورت مساله را از مخاطب سلب میکند؟

دو) چرا نامداری به اصول حرفه ای یک پرسش گر و مصاحبه کننده پایبند نیست و صندلی مصاحبه را با تریبون سخنرانی اشتباه میگیرد؟

مثالهایی از وضعیت سفارشی نمای برنامه

با مروری بر سوالات نامداری نه تنها پراکندگی و تشویش خط روایی به چشم میخورد، بلکه سوالات کاملا جهت دار و در مواقعی بغرنج و سفارشی نما و سخنرانیهای بین متنی اعتبار حرفه ای بودن را از او سلب میکند. گویی نامداری آمده است تا اعتبار حرفه ای اجرای خود را با کسب اعتبار به عنوان یک فعال زن عوض کند.

به عنوان مثال، نامداری به راحتی حکمت را در طفره رفتن به سوال مربوط به سینمای فرهادی تنها میگذارد و در سوال بعدی خود با ایجاد دوگانه نامفهوم سینمای سیاست و سینمای زن -که واضح است سوال نویسنده برنامه است نه او- پاسخ را به حکمت هدیه میدهد.

در جایی دیگر با لحنی سخنرانی گونه درباره لزوم ایجاد کمپین مدنی برای زنها نطقی سر میدهد و بعد از اهمیت ساختار شکنی زنانه صحبت میکند. بعد سراغ کارگردان مرحوم میرود و مظلومانه میپرسد”آیا از زنهای ما در سینما سوء استفاده میشود؟” و بعد خود سریع جمع بندی میکند که “پس زنهای ما در سینما پاک کار میکنند و اینکه بگوییم از زنها سوء استفاده میشود این حرف فیکی است!”

همه اینها مثالهایی اند از این که نامداری نیامده است تا سوال بپرسد و در مجادله با میهمان، صرفنظر از نگاه شخصی خود، بیننده را در فهم دنیایی جدید یاری دهد. بلکه برعکس، نامداری آمده است تا تجربه آنتولوژیک خود را در قالب یک سخنرانی در اختیار همگان قرار دهد تا همذات پنداری مخاطب را نه با منطق روایی برنامه بلکه با زندگی شخصی خود به ارمغان آورد. در ادامه نامداری دوباره سوالی کاملا جهت دار در محکومیت ده نمکی میپرسد و در جایی دیگر در حالی در مذمت خشونت صحبت میکند که فراموش میکند که او نه میهمان برنامه بلکه مجری برنامه است.

در مراحلی پایان نیز او در یک سوالی عجیب از حکمت میپرسد که آیا به خاطر مواضع تندش توانسته است از رانت بهره مند شود!؟ سوالی که از اساس منطق آن مشکل دارد. در آخر نیز نامداری سروقت حمایت از دولت میرود و تقصیر و ضعف ها در حالی متوجه دولت قبل میداند که منیژه حکمت استدلال های اینچنین را تلویحا یک نوع فرافکنی توسط دولت میخواند. این یعنی نامداری حاضر میشود با دست خود به سوژه نقد حکمت تبدیل شود.

نامداری در خدمت روحانی؟
همه اینها یعنی نامداری آمده است تا به دوگانه های موجود سیاسی تکیه زند و خود را تمام قد در اختیار تبلیغات دولت روحانی و فمینیسم لیبرال قرار دهد و البته در همه ناکام جلوه کند.

منیژه حکمت هم به نقد دولت روحانی میپردازد و هم بارها اشاره میکند که مساله زن مساله ای چند وجهی است و او هیچ گاه به خاطر زن بودن در سینمای ایران مورد تبعیض واقع نشده است.

در طول مصاحبه در مقابل ساده سازیها و پررنگ سازی اهمیت ساختار شکنی زنانه توسط نامداری، حکمت مساله را پیچیده تر نشان میدهد. او بارها اشاره میکند که مساله زنان را باید از زوایای مختلف جامعه شناسی و مردم شناسی دید و نباید “جُفت پا” (عبارت حکمت) بر مسایل پرید.

حکمت همچنان اذعان میکند که وضعیت زنان در جمهوری اسلامی نسبت به قبل از انقلاب بهبود یافته است و او نیز توانسته است علیرغم همه فشارها، فیلم ها و رویاهای خود را در جمهوری اسلامی محقق کند و چه بسا دوران سینمایی شمقدری بهتر از دروان ایوبی بوده است.

البته که روایت حکمت خطی نیست. او از ولنگاری فرهنگی و فضای رانتی در عرصه هنر و فرهنگ شکایت میکند، اما در مجموع با تناقض صحبت میکند، تناقضهایی که همه این فرصت را در اختیار نامداری میداد تا از تبدیل این گفتگو به یک مونوگ بی چالش، ایدولوژیک و متناقض جلوگیری کند. باید تکرار کرد که مساله مواضع نامداری نیست، مساله این است که چرا مخاطب بیشتر از مواضع میهمان از مواضع مجری در این برنامه باخبر میشود. آری غایت رسانه پروپاگانداست، اما پروپاگاند هم قواعدی دارد و عدول از قواعد آن، سکه عاملان آن را از اعتبار می اندازد.

این است محصول رسانه ای که علاقه ای به ترتیب مجریان چندوجهی ندارد
البته باید پذیرفت که اجرا کار بسیار سختی است و این نقد از منظر نامداری میتواند غیر منصفانه تلقی شود. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که پیکان نقد نباید تنها به سوی نامداری روانه شود.

نامداری مقصر نیست. نامداری محصول یک ساز و کار رسانه ای و سرمایه آن هست. نامداری مجری جُنگ های عصرانه خانوادگی سیما و محصول صنعت فرهنگ داخلی است لذا آنچه او در این مصاحبه به تصویر کشیده است نتیجه تربیت رسانه ای او در سیمای جمهوری اسلامی ایران است.

این یعنی به زبان واضح تر انگشت اتهام باید به سمت سیاست گذاریهای تلوزیون روانه شود و این سوال مطرح شود که چرا تلویزیون علاقه ای به تربیت مجریان خود برای رویایی با مسایل پیچیده، چند وجهی و مورد سوال مخاطب ندارد و در بهترین حالت مجریانان خداحافظی کرده از تلویزیون  از اجرا و مدیریت رسانه های مجازی سربرآورده اند.

چرا باید به تلویزیون نگاه امنیتی داشت؟

البته در روزگار سردی سیما که دلیل آن فاکتورهای مالی، سیاسی ساختاری و رقابتی را شامل میشوند، این نقدها بی ربط و بی اثرند. اما نباید ناامید شد و به عنوان مثال پرسید چرا منیژه حکمت در قاب تلویزیون ایرانی دعوت نشده است تا به سوالات صریح و چالشی مجریان تلویزیون پاسخ دهد تا اینگونه که در این مصاحبه ظاهر شده است مونولوگ وار بر منبر نرود و به قول خودش کمی “گوش کند و کمک بگیرد.”

اگر تا دیروز برچسب های ایدئولوژیک و امنیتی توجیهی برای عدم تریبون دادن به هر آنکه به نوعی با گفتمان رسمی چالش دارد بود، باید گفت این دوره به پایان رسیده است و ضرورت حضور این افراد در قاب تلویزیون بیش از پیش حس میشود. این یک ضرورت فرهنگی و البته یک ضرورت امنیتی است. باید به تلویزیون نگاه امنیتی داشت، امنیت تنها حراست کاری های رایج و گاها بی اثر نیست، بحران مالی، تجاری شدن تلویزیون، اختلافات داخلی و دخالتهای بیرونی، اداره سلیقه ای و نداشتن آیین نامه منظم برای پوشش مسایل روز تنها مثالهای اندکی هستند از خطراتی که امنیت جامعه ایرانی را تهدید میکنند. آری آنچه غایب است نگاه امنیتی به صدا سیما است.

نامداری با جفت پا به استقبال موضوع زن رفته

نامداری از خط قرمز عبور کرده است، نه از خط قرمز محتوا، بلکه از خط قرمز فرم. و این محل نگرانی است.

در “آبان” نامداری “اجرا” نکرده است بلکه به جای تحریک قدرت تحلیلی و انتقادی مخاطب برای او خطابه کرده است و او این را در صدا سیما یاد گرفته است.

صدا سیمایی که ترجیح اش جُنگ های عصرگاهی و خنده های شبانگاهی و این روزها کدنویسی است تا ساخت سریال های فاخر و برنامه ترکیبی عمیق درباره مسایل روز.

سیمایی که با رویکر حذفی “ما-“آنها،” امروز به “آنها” کمک کرده است. اگر نامداری با “جفت پا” به استقبال موضوع زن رفته است، ما مدتهاست که خودمان داریم با توهمی به نام “دوران طلایی تلویزیون” برای خودمان “جفت پا” میگیریم.

نمایش خانگی: «پيكسل» عنوان نخستين سريال تعاملي ايران است كه توليد فاز اولش به زودي به پايان مي رسد.

به گزارش نمایش خانگی برزو ارجمند ، جواد یحیوی و نرگس محمدی بازیگران تازه پروژه «پیکسل» هستند که جلوی دوربین محمود معظمی رفته اند. كامبيز ديرباز، پوريا پورسرخ،ليلا اوتادي، سحر قريشي و اميد حاجيلي نوازنده و خواننده موسيقي پاپ دیگر بازیگران اصلي سریال هستند که بازی شان همچنان ادامه دارد.«پيكسل» از سریال های پر کاراکتر است و به مرور بازیگران دیگری به آن اضافه خواهند شد.

حامد عنقا طراح ، نویسنده و تهیه کننده سريال «پيكسل» است و ساختار روایی آن را با فرمتی جدید پایه ریزی کرده است. این سریال نخستین تجربه «سریال تعاملی» بحساب می آید که بیننده ها در روند روایت داستان آن مشارکت دارند. جزئیات و کیفیت مشارکت مخاطبان در قصه طی هفته های آینده اعلام خواهد شد.

«پیکسل» در ژانر معمایی ساخته می شود و داستان آن حول و حوش يك اتفاق هولناك شكل مي گيرد، اتفاقي كه موجب مي شود زندگی یک خواننده معروف و پر طرفدار با سرنوشت دو سوپراستار سینما گره بخورد. اما چه کسی این اتفاق را رقم زده و آن را جلو مي برد؟

فهرست عوامل اصلی سریال «پیکسل» عبارت است از: طراح، نویسنده و تهیه کننده: حامد عنقا،کارگردان: محمود معظمی،مشاورکارگردان: محمد حسین لطیفی، مدیر تصویربرداری: فرشاد گل سفیدی، مدیر صدابرداری: امیر حاتمی، طراح صحنه و لباس: سیامک احصایی و سحر شهامت، تدوین: امیرشیبان خاقانی، طراح چهره پردازی: ایمان امیدواری ، مدیران برنامه ریزی: فرزاد رحمانی و زینب نصراللهی، منشی صحنه: علیرضا فرحزادی، سرپرست تیم بدلکاری: امیر بدری، مدیر تدارکات: شهرام اسلامی، عکاس: پیام نصیری خرم و مدیر تولید: افشین قلی پور .

نمایش خانگی: این روزها عوامل سازنده سریال «شهرزاد۲» به سرعت درحال تصویربرداری هستند درحالی که تهیه کننده سریال به دلایلی که هنوز به صورت رسمی اعلام نشده است در بازداشت به سر می برد.

به گزارش نمایش خانگی و به نقل از “فارس” در این وضعیت برند این سریال که در قرارداد میان دو سرمایه گذار متعلق به هر دو سرمایه گذار سید هادی رضوی و محمد امامی است اما تهیه کننده و سرمایه گذار این برند را فروخته است که  همین امر موجب اعاده حق سید هادی رضوی در وزارت ارشاد شد.

در دو مصاحبه معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و مدیرکل نمایش خانگی، سرمایه گذار “شهرزاد” را به قوه قضاییه ارجاع دادند.

محمدهادی رضوی درباره نحوه ادامه فعالیت «شهرزاد» و این مهم که ادعاهای ایشان در قوه قضاییه مطرح شده یا خیر گفت: قصد مصاحبه نداشتم اما بعد از سخنان آقای ایل بیگی برای روشن شدن اذهان عمومی مجبور شدم توضیح دهم سخنان آقای ایل بیگی  مربوط به قبل از جلسه است.  ما جلسه ای مفصل با آقای ایل بیگی و حسین پارسایی داشتیم دوستان با سعه صدر به صحبت های من گوش دادند. متاسفانه دوستان فکر می کردند من تنها ادعا مطرح کردم و اسنادی در دست ندارم این درحالی است که من علاوه بر اسناد و مدارک دارای سه شاهد عاقل و بالغ هستم؛ یکی از شاهدها آقای سعید ملکان است. حتی آقای علی اسدزاده (تصویر گستر پاسارگاد) هم از قرارداد ما به هر دلیلی که آن را نمی دانم مطلع نبود.

قصد ندارم پرونده دیگری به پرونده امامی اضافه کنم

وی در پاسخ به این سوال که چرا مدارک را جهت اعاده حق به قوه قضاییه ارجاع نمی دهند گفت: خوشبختانه یا متاسفانه من خلاف آنچه که برخی از افراد از من تصویر کردند و ساختند، اخلاق مدار هستم و قصد ندارم  یک پرونده با شکایت خصوصی  روی  پرونده  آقای  امامی  قراردهم. این درحالی است که براساس قرارداد فی مابین من و آقای امامی ، محل دعاوی ما  معاونت سینمایی ارشاد مشخص شده است. نکته دیگر این که  وقتی وزارت ارشاد جلوی  پروانه ساخت و نمایشی که خود صادر کرده را می گیرد نیاز به قوه قضاییه و مراجع ذیصلاح نیست اما وقتی من براساس اسناد اعاده حق می کنم نیاز به قوه قضاییه است؟! دوستان بر این باورند که “شهرزاد” باعث رونق و جان گرفتن فضای سینما و شبکه خانگی شده و تمایلی به برهم زدن این روال ندارند به هر قیمتی ادامه داده شود.

ساخت ادامه «شهرزاد» بی اخلاقی است/ موسسه ای که برند شهرزاد را خرید، خواهان عودت مبلغ پرداخت شده است

وی ادامه داد: متاسفانه دوستان مرا به بی اخلاقی متهم می کنند اما این عزیزان خود در ادامه ساخت «شهرزاد» بی اخلاقی می کنند. ۵۰ درصد برند «شهرزاد» را پیش فروش کردند؛ پیش پرداخت هم گرفته اند و بعد از مطرح شدن صحبت های من درباره برند “شهرزاد” موسسه‌ای که  ۵۰ درصد برند را خریداری کرده بود از سرمایه گذاری انصراف داد و درخواست عودت مبلغ را کرد که متاسفانه نتیجه نگرفته است. این بی اخلاقی نیست؟ این که به سوال مردم پاسخ نمی دهند در خصوص سرمایه «شهرزاد ۲» بی اخلاقی نیست اما این که من از سوی آقای فتحی (که صوت ایشان درخصوص عذرخواهی از آقای حسین شریعتمداری در یکی از خبرگزاری ها موجود است) عذرخواهی می کنم بی اخلاقی است؟ من را متهم به عدم اخلاق و رفتار در فضای فرهنگی می کنند درصورتی که در مورد  عذرخواهی از آقای حسین شریعتمداری دوستان می گویند این عذرخواهی به سریال “شهرزاد” آسیب می زد. به نظر شما قرار باشد سریال توزیع و بی اخلاقی شود و عذرخواهی نشود این رفتار حرفه ای است.

پیشنهاد می کنم تا روشن شدن وضعیت آقای امامی دوستان بدون دستمزد و برای فرهنگ کار کنند

وی درباره نحوه برخورد با فروش برند “شهرزاد” گفت: آقایان اگر بخشی از ثروت و یا خانه و مستغلاتشان مورد تعرض دزد قرار گیرد رفتار فرهنگی می کنند؟ من پیشنهاد می کنم تمام عزیزانی که در “شهرزاد ۲” مبالغی به عنوان دستمزد گرفتند همه را نزد صندوقی در دادگستری به امانت بگذارند و چون ادعای دلسوزی برای فرهنگ می کنند تا انتهای پروژه برای «فرهنگ» رایگان فعالیت کنند تا بعد از عرضه شدن و رفع اتهامات از سرمایه گذار و انشاءالله آزادی ایشان مبالغ دستمزد را مسترد کنند و آقای امامی هم نسبت به ابهامات توضیح دهند. این که با این سرعت اصرار به ضبط سریال است  برای من باعث تعجب است! به نظر می رسد می خواهند مبالغی که از طرف سرمایه گذار جهت پیشبرد سریال به امانت در مجموعه گذاشته شده تا  انتها خرج شود و بعد از اتمام آن علی بماند و حوضش! اینجا این سوال مطرح است که اگر این اتفاق بیافتد آقای فتحی و دیگر عزیزان برای فرهنگ و بدون دستمزد این کار انجام می دهند. اگر پاسخ مثبت باشد اشاره به اسنادی می کنم کل مبالغی دریافتی را  بازگردانند و رایگان فعالیت کنند . اسناد دریافتی ها را نمی توانند کتمان می کنند.  اگر دوستان فرهنگی هستند باید این را در عمل اثبات کنند. آیا هر کسی که در این گروه مشغول به کار است بدون دستمزد و فقط برای این که به فرهنگ ملت خدمت کند حاضر به فعالیت است؟

خواستار مناظره با فتحی در حضور رسانه های جمعی

رضوی ادامه داد: قصد مصاحبه نداشتم اما از جایی تصمیم به مصاحبه گرفتم که آقای فتحی  نامه اش به آقای امامی را رسانه ای کرد؛ من خواستار جلسه شدم اما طی ۸ ماه گذشته علیرغم پیگیری اینجانب از افراد مختلف مبنی بر برگزاری جلسه و توضیح کامل این رفتار، متاسفانه آقای فتحی هیچ گونه پاسخی ندادند و جلسه ای برگزار نشد اما بنده به جد خواستار  مناظره با ایشان در حضور رسانه های جمعی هستم.  رفتار آقای فتحی حلقه گمشده اخلاق است. اما من در مقابل این بی اخلاقی ها  ایستادم و از حسین شریعتمداری  عذرخواهی کردم.  بعد از عذرخواهی من را از “شهرزاد” جدا  خواندند و رسانه های بیگانه ساعت ها درباره من و زندگی ام تصویر منتشر کردند و کار به جایی رسید که روزنامه منتسب به دولت در نسبت خانوادگی ام با آقای شریعتمداری معاون رئیس جمهور سعی در ایجاد تشکیک  کرد. وقتی عذرخواهی کردم دم خروس بیرون زد و رضوی جدای فتحی و عوامل “شهرزاد” شد.

سرمایه گذار “شهرزاد” گفت: همه می دانند «شهرزاد۲» در ادامه «شهرزاد۱» است و نمی توان آن را جدا کرد . در جلسه من با ارشاد برای اولین بار اعضای جلسه به مبحث جدیدی پی بردند که خود یک کیس مطالعاتی گردید به عنوان «برند» سریال که حتی در جلسه گفتم، اگر قرار است «شهرزاد ۲» از «شهرزاد ۱» جدا شود بدون اجازه دوستان و عوامل مجموعه سریال «پایتخت» و «کلاه قرمزی» و «نهنگ عنبر» اجازه تولید قسمت های  ۴ و ۵ این مجموعه ها را به من بدهید که دوستان به اهمیت برند پی بردند. به عقیده من اگر دوستان اخلاق مدار هستند بهتر است به جای این که به سرعت کار را دنبال کنند به سوالات مخاطب جواب دهند .

«شهرزاد» را تا آزادی امامی متوقف کنید

وی در پاسخ به این مهم که پرسش های مخاطبین درباره نحوه سرمایه گذاری سریال “شهرزاد ۲” چگونه پاسخ داده می شود گفت: مخاطب این سوال برایش مطرح است که “شهرزاد ۲” چگونه ساخته می شود. قطعا با سرمایه آقای امامی ساخته می شود اما برای مخاطب این سوال است که این سرمایه شبهه دارد یا خیر. من از دوستان آقای امامی هستم اما به برخی از اعمال ایشان انتقاد دارم اما حاضر نیستم به پرونده ایشان پرونده دیگری با شکایت من  اضافه شود. دوستان که مدعی اخلاق و دوستی با ایشان هستند چرا برای ادامه کار و ایجاد تبلیغات گسترده، جو عمومی نسبت به پروژه و منابع مالی آن را حساس می کنند. برای آگاهی مردم ارزش قایل باشید و بگذارید ادامه کار به بعد از حل مشکل آقای امامی موکول شود و ایشان پاسخگوی حجم سوالات مردم و بنده در باره نحوه تامین سرمایه “شهرزاد ۲ ” باشند. توقف پروژه در این مدت زمان باعث می شود اعتماد مخاطب به شهرزاد و عوامل سازنده بیشتر شود اما دوستان به این مهم توجه نمی کنند . آقای امامی همیشه تلاش می کردند فضا آرام شود چرا به رفتار ایشان توجه نمی کنند و اجازه نمی دهند با توقف کار فضا آرام شود و با حضور ایشان و پاسخ به شبهات کار از سر گرفته شود. چرا؟ چون اگر هنرمندان فعال که ادعای اخلاق هم دارند کار را متوقف کنند دیگر دستمزدی وجود ندارد تنها دلیل این است.

سرمایه «شهرزاد۲» برای مردم سوال برانگیز است

وی در خاتمه  گفت: می گویند اخلاق من شایسته فرهنگ نیست! دوستان که اخلاق شایسته ای دارند چرا رفتار شایسته انجام نمی دهند و در مقابل این همه سوال مخاطب به سرعت به کار ادامه می دهند این درحالی است که سرمایه تامین شده در حال حاضر برای مردم سوال برانگیز است. چرا با این رفتار چهره «شهرزاد» را در میان مخاطبان خراب می کنند.

نمایش خانگی: برنامه «آبان» از جمله برنامه های ویدیوی درخواستی است که با اجرای آزاده نامداری در فضای مجازی منتشر می شود.

به گزارش نمایش خانگی نامداری در این برنامه می کوشد در برابر چهره های زن مطرح نشسته و دغدغه های زنانه آنها را مرور کند.

تیزر برنامه «آبان» با اجرای آزاده نامداری و حضور چیستا یثربی را اینجا ببینید.

نمایش خانگی: فیلم “نزدیکتر” ساخته مصطفی احمدی و به تهیه کنندگی سپهر سیفی توسط شرکت تصویرگسترپاسارگاد در شبکه خانگی عرضه شد.

به گزارش نمایش خانگی “نزدیکتر” از آن دست فیلمهایی بود که با حمایت کانون ایران نوین تولید شد و حین اکران نیز این کانون برای تبلیغات فیلم سنگ تمام گذاشت اما متأسفانه اقبال مثبتی به فیلم حین اکران شکل نگرفت.

صابر ابر، پگاه آهنگرانی، پارسا پیروزفر،  نازنین فراهانی، محمد بحرانی، شیرین یزدانبخش، فراز مدیری و ستاره اسکندری بازیگران این فیلم هستند.

داستان “نزدیکتر” درباره اعضای یک خانواده است که بعد از مدتها گردهم می آیند و افشای واقعیات گذشته است که دردسرهای فراوانی را برایشان موجب میشود.

نکته جالب درباره “نزدیکتر” آن است که محمد بحرانی صداپیشه “جناب خان” مجموعه “خندوانه” و البته “ببعی” و “آقوی همساده” مجموعه “کلاه قرمزی” در این فیلم نقشی کاملا متفاوت را ایفا کرده است.

نمایش خانگی: بعد از حضور حجت ا.. ایوبی در سازمان سینمایی به جای تکیه بر پتانسیل سینماگرانی که واجد اله مانهای لازم برای مدیریت هستند در تصمیمی عجیب شاهد حضور برخی مدیران تئاتری در مدیریت سینمایی بودیم.

به گزارش نمایش خانگی حسین پارسایی یکی از مدیران تئاتری کشور بود که از دی سال گذشته به عنوان مدیرکل دفتر نمایش خانگی، مستند و کوتاه سازمان سینمایی انتخاب شد و جالب اینکه در همین مدت هم با حواشی فراوانی روبرو شد.

حسین پارسایی در تازه ترین گفتگویش که با “فارس” انجام شده کوشیده به نوبه خود به برخی از حاشیه های ماههای اخیر حوزه مدیریتی اش بپردازد.

متن کامل گفتگوی پارسایی را بخوانید:

یکی از مشکلاتی که سینما امروز با آن مواجه است تعداد زیاد مجوز تولید به سریال های خانگی است؛ این مشکل از دو جنبه گریبان سینما را گرفته اول میزان دستمزد بالایی که بازیگران برای حضور در سینما طلب می کنند نکته دوم این که اکثر بازیگران در سریال ها مشغول بازی هستند این درحالی است که در سالهای گذشته تعداد مجوز سریال ها محدودتر بود تا یک سریال تمام نمی شد سریال بعدی مجوز نمی گرفت.

نمی دانم درباره چه گذشته ای صحبت می کنید، اما جهت اطلاع تعداد مجوزها نسبت به گذشته تغییری نکرده است. چند سریال پروانه ساخت می گیرند و حداکثر دو یا سه سریال( بلند و کوتاه) به نتیجه می رسد. باید عرض کنم علیرغم مجموعه مقررات و دستورالعمل های ابلاغی دفتر نمایش خانگی در حوزه تولید سریال تا کنون از ظرفیت های آن استفاده نشده است.

سال های ٩٣ و ٩٤ تعداد ١٥ سریال پروانه ساخت گرفته اند اما در هر نیم سال یک سریال تولید و عرضه شده است و بقیه آنها از ساخت اثر بازمانده اند. سریال های «شاهگوش»، «ابله»، «دندون طلا» و «شهرزاد» محصولات این ۲ سال هستند. در سال ٩٥ هم به همین روال اقدام شده است که حاصل آن در نیم سال اول تنها سریال١٧ قسمتی «آسپرین» عرضه شد و در حال حاضر پروانه نمایش مینی سریال «عالیجناب» صادر شده که هنوز عرضه نشده است. این در حالی است که برابر آیین نامه های مصوب، نمایش خانگی می توانست برای هر فصل سال مجوز یک سریال را صادر کند یعنی ٤ سریال در یک سال. اما چنین نشد. دلیل آن هم دقت و وسواسی است که دفتر نمایش خانگی برای تولید و عرضه سریال در شبکه نمایش خانگی دارد.

بنابراین در پاسخ به سوال شما باید گفت خیر مجوزهای زیادی صادر نشده است و اتفاقا این توازن برای رعایت جریان تولید در سینمای حرفه ای لحاظ شده است. در واقع چیزی که حائز اهمیت است هماهنگی هر چه بیشتر در همزمانی تولیدات سینمایی با ساخت سریال هاست. من معتقدم سریال های نمایش خانگی علاوه بر ایجاد اشتغال می تواند به عنوان مقوّم سینمای ایران عمل کند. عموم مردمی که امروزه از ساخت سریال در نمایش خانگی استقبال می کنند به تدریج مخاطبان سینما خواهند شد و همواره این سرمایه عظیم معنوی موجب رشد و توسعه فیلم سازی و اساسا جریال تولید در سینمای حرفه ای خواهد شد. البته من د یماه سال گذشته (٩٤) این مسئولیت را پذیرفتم و بخش زیادی از توفیقات و توسعه فعالیت ها درشبکه نمایش خانگی مربوط به تلاش همکاران و مدیران قبل از حضور من است.

در خصوص میزان دستمزد بازیگران من هم معتقدم باید ساماندهی لازم صورت پذیرد و این مستلزم نظارت و پیگیری های اداری و صنفی است که خوشبختانه این موضوع در دستور کار ما و اصناف مربوطه قرار دارد.

اینطور نیست همه در خواست ها از مرحله پروانه ساخت تا پروانه نمایش در شوراهای تخصصی مورد ارزیابی قرار می گیرد و از مجاری قانونی و صنفی عبور می کنند. صلاحیت حرفه ای تهیه کنندگان هم در اصناف مربوطه ارزیابی می شود.

تهیه کنندگانی که مجوز ساخت سریال گرفتند تهیه کنندگان با سابقه در این حوزه نیستند. براساس کدام شایستگی این تهیه کنندگان مجوز دریافت کردند؟

اینطور نیست همه در خواست ها از مرحله پروانه ساخت تا پروانه نمایش در شوراهای تخصصی مورد ارزیابی قرار می گیرد و از مجاری قانونی و صنفی عبور می کنند. صلاحیت حرفه ای تهیه کنندگان هم در اصناف مربوطه ارزیابی می شود.

به طور مثال یکی از تهیه کنندگان آقای مهدی گلستانه است که بیشتر به کارگردانی شهرت دارند تا تهیه کنندگی نکته بعد این که شنیده می شود سریال “عاشقانه” به تهیه کنندگی ایشان با مواردی چون بدحجابی، استفاده بیش از حد سیگار  و آرایش های غلیظ آماده شده که قابل ارایه در شبکه نمایش خانگی نیست.

انجمن صنفی شرکت ها و موسسات فیلم سازی آثار غیر سینمایی( آیفیک) صلاحیت افراد در حوزه تهیه کنندگی را بررسی و تایید می کنند. بنابراین صلاحیت حرفه ای افرادی که در این حوزه به عنوان تهیه کننده فعالیت می کنند از انجمن صنفی مربوطه اخذ خواهد شد. در مورد سریال «عاشقانه» هم باید عرض کنم هنوز نسخه ای برای ارزیابی ارائه نشده است.بی تردید آثار در چارچوب مقررات و ضوابط تعیین شده ارزیابی و ارائه خواهد شد.

رئیس اسبق شورایعالی تهیه کنندگان و رئیس انجمن تهیه کنندگان مستقل آقای موسوی معتقد به مدیریت تساهل و تسامح در شبکه نمایش خانگی است. این مطلب که ایشان در گفت و گو های متعدد به آن اشاره دارند در مدیریت شما صحت دارد؟

این نگرانی‌ها قابل اعتناء است. خوشبختانه در جلسه مشترکی که با این عزیزان داشتیم بسیاری از این موارد مطرح شد. دغدغه های مشترکی که نه تنها تساهل و تسامح نیست بلکه همه ما در حوزه نمایش خانگی نسبت به این مسئول هستیم. من فکر می کنم در ادامه این هم اندیشی با اصناف محترم نتایج خوبی حاصل شد و از همه ظرفیت های نمایش خانگی در راستای اعتلای سینمای ایران استفاده خواهد شد.

برخی تهیه کنندگان از نبود بازیگران برای ایفای نقش در کارهای سینمایی و مبالغ بالای دستمزد گلایه مند هستند.

البته معضل همزمانی تولیدات صرفا به سریال بر نمی گردد و ممکن است این همزمانی به ساخت چند سینمایی هم مربوط شود. اما آنچه مسلّم است موضوع به حضور چهره های تاثیر گذار و مدت همکاری آنها در یک سریال بر می گردد. صرف نظر از تمایل و توافق یک بازیگر برای همکاری در یک پروژه تقویم زمانی تولیدات سینمایی و سریال می تواند تا حدودی معضل حضور بازیگران و میزان دستمزد آنها را در تولیدات سینمایی مرتفع سازد، ما به سهم خود در دفتر نمایش خانگی همراه با خانه سینما و تهیه کنندگان محترم در جهت رفع این مشکل کوشا هستیم.

تاکنون چند سریال مجوز ساخت دریافت کردند؟

٣ سریال در مقاطع زمانی مختلف پروانه ساخت گرفته اند و در زمینه عرضه آن هم فاصله زمانی مناسب برای سال ٩٦ در نظر گرفته شده است.

دلیل عدم ارایه پروانه نمایش به فیلم «پرونده هاوانا» چه بود؟ علیرضا رئیسیان مدعی است پروانه صادر شده اما  جلوی ارایه آن از سوی معاونت ارزشیابی و نظارت گرفته شد

«پرونده هاوانا» همچنان در دست بررسی است برخی آثار به دلایل مختلف از جمله وقفه طولانی و یا عدم اکران تا زمان پخش مستلزم تمهیداتی است. آقای ایل بیگی تاکید دارند همکاری لازم برای پخش نمایش خانگی این اثر صورت پذیرد.

چگونه فیلم سینمایی «راز مهتاب»{ که کارگردان آن سعید ابراهیمی فر همکار فعلی جم است} پروانه نمایش گرفت و رسانه‌ای شد.

فیلم «راز مهتاب» در سال ۱۳۸۷توسط گروه فیلم و سریال شبکه اول سیما ساخته و از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شده و بازپخش تلویزیونی بود که شهریورماه سال جاری طی قرار دادی حقوق نمایش خانگی آن به یکی از موسسات ویدیو رسانه واگذارشده بود. همزمان با پیگیری پخش این اثر بنا بر دستور قضایی و ابلاغ سازمان سینمایی علاوه بر فعالیت جدید حتی آثار گذشته افرادی که با شبکه‌های معاند همکاری داشتند مجوز انتشار نداشتند و این اثر پروانه نمایش نگرفت.

یکی از سرمایه گذاران سریال «شهرزاد»{محمدهادی رضوی/سرمایه گذار ۶۰ درصدی سریال} مدعی شد که جلوی روند تولید و توزیع سریال را می گیرد و مدارکی را به ارشاد ارایه می دهد!؟

هر سرمایه گذاری بنا بر مستندات قانونی می تواند حقوق خود را از مراجع قضایی پیگیر شود. بنابراین دفتر نمایش خانگی در مقام قضاوت نیست و صرفا تابع داوری مراجع ذیربط است

نمایش خانگی: فیلم هنروتجربه ای “داره صبح ميشه” به کارگردانی یلدا جبلی در شبکه خانگی توزیع شد.

به گزارش نمایش خانگی رويا نونهالى، مهدى احمدى، رعنا آزادى ور، الهه حصارى و اميرحسين آرمان از جمله بازیگران “داره صبح میشه” هستند.

این فیلم قصه چهار خانواده با رازهای در هم تنیده‌ را در یک شب تا صبح روایت می کند، قصه عشق و بحران رابطه، قصه رازهایی که سالها مدفون شده و حالا بناست عیان شود.

“داره صبح میشه” در جشنواره فجر سی و سوم یکی از آثار نامزد بهترین فیلم در بخش هنروتجربه بود.

این فیلم از طریق شرکت پخش هنراول با شراکت سینما24 به شبکه نمایش خانگی عرضه شده است.

نمایش خانگی: در حالی که فیلم سینمایی «هیهات» تا همین یکی دو روز قبل در سینماهای شهرستانها روی پرده بود، نسخه خانگی فیلم یک روز بعد از اربعین در سراسر کشور عرضه شد.

به گزارش نمایش خانگی «هیهات» یک فیلم اپیزودیک عاشورایی است که با سرمایه سازمان هنری-رسانه ای اوج ساخته شد اما فیلم علاوه بر آن که نتوانست در هیچ جشنواره مطرح و از جمله جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد در اکران هم اقبال مثبتی به آن صورت نگرفت.

«هیهات» که به کارگردانی محمدهادی نائیجی، دانش اقباشاوی، روح الله حجازی، هادی مقدم دوست و به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی تولید شده است در مدت دو ماهی که روی پرده بود به 300 میلیون فروش هم دست نیافت(!) که با توجه به هزینه های صرف شده برای تولید فیلم این یک شکست تمام عیار بود.

به تازگی دی.وی.دی مجاز این فیلم همزمان با ادامه اکران در شهرستانها در شبکه خانگی توزیع شده است شاید به این دلیل که بخشی از ضرر در اکران به این واسطه جبران شود.

حمید فرخ نژاد(اپیزود اول)، حامد بهداد(اپیزود دوم)، مینا ساداتی(اپیزود سوم)، بابک حمیدیان (اپیزود سوم)، آلا نجم(اپیزود چهارم)، بهاران بنی احمد و خسرو شهراز بازیگران «هیهات» هستند.