نمایش خانگی/هانیه مظفری : نویسنده رمان بیست زخم کاری به روایت خاطره‌ای از دیدار با عباس معروفی نویسنده تازه مرحوم و درخواست معروفی از وی پرداخت.
محمود حسینی زاد که خود مقیم آلمان است به روزنامه هم‌میهن گفت: اینجا اگر نویسنده‌ای باشد، خیلی‌ها او را نمی‌شناسند؛ مگر اینکه نویسندۀ بسیار معروفی باشد؛ مثلاً «محمود دولت‌آبادی» به اینجا آمد و یک برنامه گذاشت که سالن تئاتر پر شد، ولی برای همه این‌طور نیست. بگذارید یک مثال بدل و برعکس را بگویم. الان در اروپا و آمریکا چند انتشاراتی ایرانی داریم؛ در آلمان دو، سه انتشاراتی، در سوئد، پاریس و لندن و نیویورک هم انتشاراتی‌ای هست که کتاب‌های فارسی یا بعضاً آلمانی و انگلیسی چاپ می‌کنند. تیراژ این کتاب‌ها در حد 200 یا 300 نسخه است؛ هفت میلیون ایرانی خارج از کشور و فقط 200 یا 300 جلد کتاب!! آن تعداد هم مدت مدیدی می‌ماند و به فروش نمی‌رسد.
حسینی‌زاد ادامه داد: کتاب «20 زخم کاری» را که نوشتم و در ایران چند سالی توقیف بود، عباس معروفی خدابیامرز گفت که «بده اینجا چاپ کنم». گفتم «با کمال میل. ولی چه کسی آن را می‌خواند؟»، بعد خودش آمار و ارقامی از تعداد چاپ و فروش کتاب‌های انتشاراتی‌اش گفت که خب گفتن ندارد الان. تازه «عباس معروفی» بود و شهرتش در ایران باعث می‌شد که بعضی توریست‌ها هم به کتاب‌فروشی‌اش بروند. نه، نویسنده اینجا آن مرجعیت را ندارد. البته بین خودشان، وقتی دور هم جمع می‌شوند، یکدیگر را می‌شناسند و سلام و علیک می‌کنند، ولی مرجعیتی وجود ندارد…
