نمایش خانگی/پیمان اسماعیلی: در دوران افول سریال‌سازی در شبکه خانگی و تلویزیون، فیلیمو با دو سریال ملودرام توانسته توجهات را جلب کند.
سریالهای “ملکه گدایان” و “میخواهم زنده بمانم” دو ملودرام فیلیمو هستند که هر دو با مایه‌های عاشقانه توانسته‌اند در شمار سریالهای محبوب شبکه خانگی باشند.
“ملکه گدایان” را حسین سهیلی زاده ساخته که سابقه فعالیت بالا در تلویزیون دارد و ازجمله سریالهای “ترانه مادری”،”فاصله‌ها”، “آوای باران” و “پریا” را برای تلویزیون ساخته که اغلب آنها در زمان خود توجه‌برانگیز بوده‌اند.
حسین سهیلی‌زاده در “ملکه گدایان” هم مایه‌های عاشقانه آثاری مثل “فاصله ها” را به خدمت گرفته و هم مایه های اجتماعی و بخصوص مقوله کودکان کار در “آوای باران” را.
سهیلی‌زاده علاوه بر اینها نوعی رگه‌های تبهکارانه مرتبط با تولید مخدر را وارد کار کرده که بر تعلیق کار افزوده شود. این ترکیب بندی باعث شده “ملکه گدایان” قابل تحمل از کار دربیاید.
شهرام شاه حسینی که سابقه ساخت سریالهای “هشت و نیم دقیقه”، “همه چیز آنجاست” و “پرگار” و فیلم پرحاشیه “خانه دختر” را در کارنامه دارد سازنده “میخواهم زنده بمانم” است؛ سریالی که قاب‌های خوش آب و رنگی دارد محصول فیلمبرداری محمد عزت‌خواه.
“میخواهم زنده بمانم” داستان دختری در آستانه ازدواج را روایت میکند که گرفتار دسیسه‌های مختلف میگردد؛ دسیسه‌هایی یادآور وضعیت نزهت در فیلمنامه تولیدنشده “آینه‌های روبرو”.
اینکه شاه‌حسینی که زمانی در گروه دستیاران “سگ‌کشی”بیضایی بوده به طور خودآگاه از “آینه های روبرو” برداشته یا نه، مشخص نیست ولی آنچه معلوم است اینکه شاه‌حسینی در دکوپاژ و تصویرسازی خیلی بادقت عمل کرده و سعی نموده باری به هرجهت نباشد.
“میخواهم زنده بمانم” سعی کرده در هر قسمت گره تازه و رودست متفاوتی برای مخاطب داشته باشد و همین‌ها موجب بالا رفتن جذابیت سریال شود.
فیلیمو با “ملکه گدایان” و “میخواهم زنده بمانم” در ملودرام سازی استاندارد عمل کرده و اگر این استانداردسازی به تمام محصولات این سامانه تعمیم یابد، اتفاقاتی بهتر برای کلیت سریال سازی ایران رخ خواهد داد.
بازی سحر عالی
از باران هم بهتر
سریال فقط ملکه
بقیه هیچ
سیاوش هم بد نیس