نمایش خانگی: در روزهایی که وزارت ارشاد نسبت به زعامت خود بر شبکه خانگی در موضع انفعالی به سر می‌برد و از آن‌سو تلویزیون برای تصاحب زعامت شبکه خانگی، تلاش می‌کند، همچنان معلوم نیست با انتقال زعامت شبکه خانگی از ارشاد به صداوسیما چه بر سر سرمایه‌های مشکوکی خواهد آمد که این سالها در شبکه خانگی جولان می‌دادند؟؟
به گزارش نمایش خانگی، محمدهادی کریمی کارگردان و نویسنده محجوب سینما در اظهارنظری قابل تامل مدعی شده زعامت صداوسیما بر شبکه خانگی، کار را برای صاحبان سرمایه راحتتر خواهد کرد.
محمدهادی کریمی که این روزها با “پسرکشی” اکران آنلاین موفقی را پشت سر گذاشته با اشاره به آفات حاکمیت سرمایه در هنر به مهر گفت: در شبکه نمایش خانگی هم مثل سینما، سرمایه است که می‌گوید این سریال‌ها باید با این کارگردان‌ها و این بازیگران ساخته شود.
کارگردان “بشارت…” و “برف روی شیروانی داغ” ادامه داد: الان این اتفاق افتاده است که وزارت ارشاد نباید مجوز سریالهای خانگی را بدهد و از جای دیگری(تلویزیون) مجوز باید دریافت کنند، که البته برای صاحبان سرمایه ماجرا خیلی راحتتر می‌شود! چرا که دریافت مجوز از تلویزیون خیلی راحتتر است.
این کارگردان افزود: وزارت ارشاد وزیری داشت که پاسخگوی فعالیت‌ها و تولیداتش حداقل در مجلس باید باشد، اما حالا در تلویزیون دیگر همین جواب‌گویی هم وجود ندارد.
خالق “کمدی انسانی” و “غیرمنتظره” تاکید کرد: اصلاً آیا تلویزیون قرار است تن دهد به یک حاکمیت و یک استاندارد دوگانه؟ برای خودش یک استاندارد داشته باشد و برای شبکه خانگی یک استاندارد دیگر؟ جواب مشخص است، سرمایه‌گذار که نمی‌رود سرمایه خود را برای سریالی که با استانداردهای تلویزیون یکی باشد هزینه کند، چراکه همین الان تلویزیون ۶ تا سریال پخش می‌کند که هیچ استقبالی از آن نمی‌شود. در نتیجه این تصمیم مانند سم مهلکی برای خود تلویزیون است، چرا؟ چون دچار استاندارد دوگانه می‌شوند. به یک عده‌ای بگویند حجاب این گونه باشد و به یک عده‌ای هم چیز دیگر بگویند…
این کارگردان افزود: از آن سو ممکن است یک سری از خانواده‌هایی که فرهنگ خاصی دارند و تا امروز محصولات شبکه نمایش خانگی را نمی‌دیدند، هم دچار این استاندارد دوگانه شوند، چون آن کسی که آثار این بخش را شخصاً تحریم کرده بود، گمان می‌کند آثاری که زیر نظر تلویزیون ساخته شده‌اند حتماً با ضوابط اخلاقی و عرفی خانواده‌اش همخوان است در صورتی که نمی‌داند مخاطب محصولی است که همچنان «سرمایه» درباره محتوای آن تصمیم‌گیری می‌کند.
